Ben ik ondernemer?

“Je bent geen ondernemer, je bent gewoon een verkapte ambtenaar.” Deze opmerking werd een week geleden met een glimlach medegedeeld, tijdens een netwerkbijeenkomst van ZP Dalfsen. We hadden net een sessie achter de rug met Milou van Elburg over het oppakken van ideeën en het in kaart brengen van aannames. De netwerkborrel, altijd een mooi moment om van gedachten te wisselen over nieuwe ideeën, maar ook een moment om even te lachen. En deze opmerking viel in die laatste categorie, er  was verder niets mee bedoeld, maar het bleef wel hangen. Ben ik nu een ZZP-er, of een ondernemer? En wat is dat eigenlijk: ondernemen?

De eerste anderhalf jaar

Bijna anderhalf jaar geleden nam ik afscheid van het werken in loondienst. Sindsdien heb ik regelmatig voor keuzes gestaan, keuzes overwogen, gewikt, gewogen, en soms al besloten zonder ook maar één moment stil te kunnen staan bij de gevolgen van een keuze, omdat er snel beslist moet worden. Zoals je wellicht eerder hebt kunnen lezen, heeft het mij veel leuke dingen gebracht. Samenwerkingsverbanden, SPSSKoning.nl, de droom om fietsroutes te maken for a living (hoe vet is dat?). Ik heb mij als persoon ontwikkeld. Na een jarenlange worsteling met een depressie, was het ondernemen voor mij één groot feest. Daar tegenover stond wel het gebrek aan inkomen en het “niet weten wat op je pad komt” syndroom. Een van de redenen om ook eens te kijken naar inhuurklussen, vorig jaar rond deze tijd. En wat een geluk met een mooie kans bij de Provincie Overijssel.

Is het jezelf laten inhuren een vorm van ondernemen? De vraag is niet zo heel belangrijk, maar wel een waar ik de afgelopen week steeds aan moest terug denken. Zo werd de vraag steeds belangrijker. Dus was het tijd om eens kritisch te kijken naar mijn ontwikkeling in het afgelopen jaar. Ja, ik koos voor bijna een jaar zekerheid. Was dit vluchten van het risico, of een goede ontwikkeling?

De afgelopen 10 maanden bij de Provincie Overijssel heb ik de kans gehad mij verder te ontwikkelen als projectmanager. Mee kunnen kijken bij de nieuwste innovatieve ontwikkelen, een bestuurlijke organisatie leren kennen, met verschillende partners kunnen samenwerken en heel veel leuke mensen leren kennen. Ik heb ook geleerd dat ik geen talent heb voor gevoeligheden binnen een organisatie. Dat zaken soms tijd nodig hebben, en dat het vaker over het proces gaat, als er iets niet wil, kan of mag, dan over de inhoud. En dat zoiets hard werken is. Dat ik dat niet altijd leuk vond. Gek genoeg vond ik het wel interessant (na afloop). De zekerheid van een vaste werkomgeving was ook heel fijn, toen ik toch nog niet geheel hersteld bleek te zijn.

Wat ik erg heb gemist, in de afgelopen 10 maanden, is het (samen)werken aan nieuwe ideeën, het ontwikkelen van diensten/producten en het inhoudelijk bezig zijn met zaken als marktonderzoek, marketingadvies. De vraag van de Gemeente Zwolle of ik daar dan ook wilde bijspringen als marktonderzoeker, kwam op het juiste moment. Hierdoor merk ik weer hoe verliefd ik ben op het vak van onderzoeker. Met een probleemeigenaar op zoek naar inzicht, naar de manier waarop we dat krijgen en het speurwerk van een analist. Een mooie kans, maar wel weer bij de overheid, als ZZP-er. Waar is dat ondernemen?

Ondernemer of ZP-er?

Misschien is het tijd voor mijn eigen definitie van ondernemen. De vrijheid om (samen) te werken met leuke mensen, aan goede producten en diensten. Met ruimte om lol te maken, vooral dat ook. Werken is zo’n groot deel van je leven dat je er echt heel veel lol in moet hebben.

Dus ben ik ZZPeter of ondernemer? Het antwoord: Who cares? Zolang ik ruim de tijd heb voor mijn gezin, iets doe wat ik blij van word, met mensen waar ik blij van word en ik lever toegevoegde waarde voor iets of iemand, dan heb ik mijn doel volgens mij bereikt. En zo niet…? Dan gaan we gewoon weer verder!